μηπωσ να

Bρέχει.
Το κλειστο μου πατζουρι δε μου επιτρεπει να τη δω, μα η μουσικη τησ βροχησ διαταρασσει τουσ αργουσ, καταθλιπτικουσ ρυθμουσ που φτυνουν τα ηχεια μου.
Χθεσ δεν εβρεξε. Επρεπε να το κανει σημερα. Ή μηπωσ εβρεξε;....
Το μυαλο μου ειναι αλλου.
Σταματαω τη μουσικη για μερικα λεπτα. Η βροχη, εκτοσ απο κατουρημα, μου φερνει ομορφα συναισθηματα παντοτε.
Καθε 2 λεπτα ακουγεται κι ενασ συναγερμοσ αυτοκινητου. Συνηθωσ νιωθω το κεφαλι μου ετοιμο να εκραγει, αλλα ηρεμω σε εναν απολυτο χορο φυσησ και τεχνολογιασ.
Η βροχη ολο και δυναμωνει. Βαρεθηκα να διηγουμαι λεπτομερειεσ τησ βαρετησ μου ζωησ.
Καλυτερα να παω να τη ζησω.