δεν τουσ κατηγορησα ποτε για τον πονο μου, ουτε και για τον θανατο μου.
σιγουρα ομωσ δε φανηκαν διστακτικοι στη ταφη μου, αντιθετωσ. εβλεπεσ στα βλεμματα τουσ την προθυμια, σωστοι νεκροθαφτεσ.
ξερω πωσ πλεον ειναι αργα και δε μπορω να τουσ πω αυτα που τοσο καιρο σκεφτομουν κι ενιωθα.
η αληθεια ειναι ομωσ πωσ, οσο παγωμενη κι αν ειμαι, υπαρχουνε στιγμεσ που η καρδια μου χτυπαει.αυτο συμβαινει μια φορα τον μηνα και καθε χτυποσ διαρκει ενα δευτερολεπτο. ειναι οι μονεσ φορεσ που νιωθω.
οι νεκροι δε μπορουν ομωσ να κλαψουν.
η πικρα μιασ ολοκληρησ ζωησ ξεπηδαει απο το σωμα μου
καθε φορα που η καρδια μου χτυπαει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου