Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

deformed.

Fuck.
It's so annoying that this city except for loneliness, anger, disgust also offers me inspiration.
The most annoying part of that is that as soon as i walk into my house it runs away screaming, just like my concentration.
..Some say i am depressed. Some say i am just pathetic.
Either way, it sucks.
....
I went for a walk today. It΄s been some time since the last time i actually decided to go out and face the Athenian monsters, at night.
I got really frustrated. Really.
I kept fantasizing about killing most of them.
I enjoyed this one phantasy i had: taking a chair and forcing it into Peas' stomach until it reached his intestines.
That would be a hell lot of fun, eheh.
....
Seeing cops outside my house is kinda scary.
I've been afraid of them since I was 3 years old.
Seeing a copcar always made me think they're after me.
Maybe i got a criminal mind.Or conscience.
Maybe I'm just paranoid.Maybe I'm just pathetic.
Either way, it's cool.
....

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

η συγκλονιστική μου καθημερινότητα.

πισι
φαι
κακακια

i hate this post

deleted.

βικτιμαηζντ.

αρρωσταινω.
με αρρωστησατε.
με αρρωστησα.
κι οι δυο πλευρεσ μου φαινονται εχθρικεσ πλεον.
κι εγω στη μεση.

ποιοσ ειναι το θυμα τωρα;

γκρίνια.

δε μπορω αλλο πλαστικο.
αηδιαζω.
σασ σιχαινομαι.
εξω πλαστικοι
μεσα αδειοι
προτιμω ναμαι σκυλα και μιζερη
παρα ναμαι μεροσ τησ γυαλιστερησ σασ κοινωνια σ
και του γκλαμουρατου σασ λαηφσταηλ.
ουστ.

συμπέρασμα 1ο.

τελικά δε τα πάω και τοσο καλα με τισ λεξεισ.


μάλλον το μονο πραγμα που ξερω να κανω καλα στη ζωη μου ειναι να μιζεριάζω.


να το παλι.

Καταναλώνομαι.

Δε ξερω κατα ποσο σε αφορα και με διαβαζεισ.
Απλωσ χάνω το μυαλό μου και δεν εχω σε ποιον να μιλήσω. Δεν εχω τι να κανω.
Απλωσ ξοδεύομαι σε εφιάλτεσ και πεσιμισμούσ.
Στο να γκρινιάζω για το ποσο με πνίγει η πόλη..

Πουτάνα Αθήνα.

Εξω περνάει ο τύπασ με το ακορντεόν.
Βαρέθηκα το ιδιο τραγουδι καθε μερα.
Βαρέθηκα τισ ιδιεσ σκεψεισ καθε μερα.
Βαρέθηκα να θυμαμαι τα σκουπιδια και να ξεχναω τα σωστα.

Δε θυμαμαι τι με εφερε εδω..μπορει απλωσ να προσεξα τισ λεπτομερειεσ και να χασα την ουσια, για ακομη μια φορα....ξεχασα πωσ ειμαι ακομη 17.

13,14,15,16..περασαν γρηγορα, δικιο ειχατε, μα δε μου μεινε κατι καλο να θυμαμαι
κι οτι καλο ειχα μ'αφησε..ή και το αφησα (και) γω..

κι εφτασα εδω.

να νοσταλγω χρονια που ξεχασα να ζησω,
που διαλεξα να με προσπερασουν
χαμενη στην πλαστη μιζερια μου.
να θρηνω για χρονια που ερχονται και
φοβαμαι να τα ζησω.


εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.
αντε γαμησου εγω.