Καταναλώνομαι.

Δε ξερω κατα ποσο σε αφορα και με διαβαζεισ.
Απλωσ χάνω το μυαλό μου και δεν εχω σε ποιον να μιλήσω. Δεν εχω τι να κανω.
Απλωσ ξοδεύομαι σε εφιάλτεσ και πεσιμισμούσ.
Στο να γκρινιάζω για το ποσο με πνίγει η πόλη..

Πουτάνα Αθήνα.

Εξω περνάει ο τύπασ με το ακορντεόν.
Βαρέθηκα το ιδιο τραγουδι καθε μερα.
Βαρέθηκα τισ ιδιεσ σκεψεισ καθε μερα.
Βαρέθηκα να θυμαμαι τα σκουπιδια και να ξεχναω τα σωστα.

Δε θυμαμαι τι με εφερε εδω..μπορει απλωσ να προσεξα τισ λεπτομερειεσ και να χασα την ουσια, για ακομη μια φορα....ξεχασα πωσ ειμαι ακομη 17.

13,14,15,16..περασαν γρηγορα, δικιο ειχατε, μα δε μου μεινε κατι καλο να θυμαμαι
κι οτι καλο ειχα μ'αφησε..ή και το αφησα (και) γω..

κι εφτασα εδω.

να νοσταλγω χρονια που ξεχασα να ζησω,
που διαλεξα να με προσπερασουν
χαμενη στην πλαστη μιζερια μου.
να θρηνω για χρονια που ερχονται και
φοβαμαι να τα ζησω.


εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.εγω.
αντε γαμησου εγω.